Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Όλοι μας ξέρουμε τη φύση και την ομορφιά της. 

Υπάρχουν μέρη στη γη που η φύση είναι πανέμορφη. 

Μερικά από τα αξιοθέατα της φύσης είναι οι καταρράκτες, τα δέντρα, τα λουλούδια και φυσικά τα ζώα της. 

Σήμερα τέτοια μέρη δεν τα βλέπουμε κάθε ημέρα γιατί χωρίς να το ξέρουμε τα καταστρέφουμε. 

Όλοι ξέρουμε ότι το χαρτί 

φτιάχνεται από ξύλο. 

Όταν κόβουμε ένα δέντρο για να πάρουμε το ξύλο του για να φτιάξουμε χαρτί και ξύλινα αντικείμενα π.χ. γραφεία, ράφια και τραπέζια κατά κάποιο τρόπο τα σκοτώνουμε...

Έτσι όπως κόβουμε δυστυχώς  αυτό το δέντρο μπορεί να χαλάσουμε τη φωλιά ενός πουλιού ή ενός σκίουρου. Επίσης χαλάμε την ομορφιά του τοπίου.

Και τα δέντρα έχουν δικαίωμα στη ζωή όπως και τα ζώα.

Τα ζώα είναι κι αυτά συγκάτοικοί μας στη γη.
Και τώρα να σας ρωτήσω κάτι:

Και τα ζώα δεν θέλουν να ζήσουν;

Τα ζώα θέλουν να πεθάνουν;

'Οχι. Γι' αυτό δεν πρέπει να τα σκοτώνουμε.

Πρέπει να τα αφήσουμε να ζήσουν σαν εμάς.Να ζήσουν χαρούμενα.

 Θα ήθελες να σε έπαιρναν και να σε σκότωναν;

 Όχι γι' αυτό άφησέ τα να ζήσουν.

Θέλω επίσης να σας πω ότι και τα φυτά είναι ζωντανοί οργανισμοί γι’ αυτό όταν βλέπουμε ένα όμορφο λουλούδι θα είναι καλύτερα να μην το κόψουμε. 

 Κάντε like εάν σας άρεσε και γράψτε μου στα σχόλια εάν θέλετε να συνεχίσω να γράφω για την μαγεία της φύσης. 

 Αυτά για σήμερα,

θα τα πούμε την επόμενη φορά!

«Πώς αναπτύσσεται έτσι ο κόσμος;»

Σήμερα θα περάσουμε τη μέρα μας χαλαρά... με λίγα λόγια για το «αύριο» και λίγα ανέκδοτα.

Εμείς οι άνθρωποι  πιστεύουμε ότι η τεχνολογία αναπτύσσεται κάθε ένα δευτερόλεπτο κι αυτό είναι αλήθεια. 

Σήμερα τα ρομπότ είναι πολύ αναπτυγμένα π.χ. μπορούν να τρέξουν, να πηδήξουν πάνω από διάφορα αντικείμενα ακόμη και να αποφύγουν έναν περαστικό.

Η τεχνολογία όμως έχει κι άλλα πράγματα π.χ. ηλιακά αυτοκίνητα.

Τα ηλιακά αμάξια έχουν ένα ελάττωμα. Δεν μπορείς να τα φορτίσεις όταν έχει συννεφιά κι ο ήλιος δεν φαίνεται, γιατί φορτίζουν μόνο με την ακτίνα του ήλιου.

Η τεχνολογία αναπτύσσεται συνέχεια και δεν μπορούμε να την σταματήσουμε.

     

Τώρα ας ανεβάσουμε το κέφι μας με δύο ανέκδοτα.

                      «ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ»

Ο δάσκαλος: Κωστάκη, κλείνε μου το ρήμα τρέχω.

Και ο Κωστάκης: τρέχω, έτρεχα, σκόνταψα, έπεσα. Χτύπησα, έκλαψα, σηκώθηκα κι έφυγα.

                      «ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ!»

Ο Τοτός λέει στον καινούργιο μαθητή του σχολείου:
- "Ο καινούργιος διευθυντής δεν σου δίνει στα νεύρα;"
Και το καινούργιο παιδί λέει:
- "Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Ο γιος του!!!"
Και ο Τοτός:
- "Εσύ ξέρεις ποιος είμαι εγώ;
- "Όχι."
- "Πάλι καλά!!!"

Κάντε like εάν σας άρεσε.

"ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ"

Και ήρθε η ώρα για μια  ιστορία... 

Από μικρή ήθελα να ταξιδέψω στο χρόνο αλλά δεν μπορούσα... 

Μια μέρα αυτή η στιγμή έφτασε επιτέλους!

Μάζεψα την ομάδα μου και αρχίσαμε να φτιάχνουμε μία χρονομηχανή. 

Σε λίγους μήνες ήταν έτοιμη, η πιο όμορφη μηχανή που έχω δει ποτέ. Έτσι, αφού την δοκιμάσαμε και είδαμε ότι λειτουργεί, μπήκαμε μέσα και την ρυθμίσαμε στο 3.527. 

Το ταξίδι είχε αρχίσει...

Μετά από λίγες ώρες είχαμε φτάσει στο 3.527. 

Ήταν πανέμορφο. 

Τα πάντα ήταν από μέταλλο. 

Αμάξια πετούσαν στον ουρανό αλλά, δεν είδαμε πουθενά ανθρώπους. 

Ψάξαμε και τελικά ανακαλύψαμε ότι δεν την κατοικούσαν άνθρωποι αλλά ρομπότ.

Τρέξαμε να μπούμε μέσα στην χρονομηχανή αλλά δεν λειτουργούσε. Έπρεπε να ζήσουμε μαζί με τα ρομπότ αλλά αυτό ήταν αδύνατο.

Οπότε έπρεπε να σκεφτούμε έναν τρόπο να επισκευάσουμε την χρονομηχανή...

Είδαμε μία μικρή καλύβα με εργαλεία, αλλά ήταν στο κέντρο της πόλης. 

Έπρεπε να τα πάρουμε για να μπορέσουμε να φύγουμε από εκεί, αλλά ήταν πολύ δύσκολο γιατί υπήρχαν παντού ρομπότ... 

Πήγαμε σιγά-σιγά προς τα εκεί και είδαμε έναν άνθρωπο να κρύβεται μέσα στη καλύβα. 

Μπήκαμε μέσα και τον ρωτήσαμε εάν μπορεί να μας βοηθήσει να φτιάξουμε την χρονομηχανή.

Αυτός μας είπε ότι μόνο τα ρομπότ μπορούν να φτιάξουν μία τόσο εξελιγμένη μηχανή. 

Αναγκαστικά έπρεπε να πάμε στον αρχηγό των ρομπότ αλλά πώς;

Είδαμε κάτι πεταμένα κομμάτια μετάλλου και σκεφτήκαμε να μεταμφιεστούμε σε ρομπότ για να περάσουμε ανάμεσά τους.

Έτσι, ο αρχηγός των ρομπότ πίστεψε ότι ήμασταν ρομπότ και μας έδωσε τα εργαλεία που χρειαζόμασταν για να την φτιάξουμε.

Τελικά, αφού καταφέραμε να την φτιάξουμε, γυρίσαμε στο παρόν, στο σπίτι μας, στο 2015. 

Το μέλλον ήταν τέλειο!